Αντανακλάσεις του φωτός.....

Η αλήθεια είναι πως μας εντυπωσιάζουν φωτογραφίες με κόντρα φως....Καμιά φορά είναι τυχαίες...ή μάλλον συνήθως είναι τυχαίες....Μου αρέσουν οι φωτογραφίες που μέσα από το φως αντανακλούν κι ένα μυστήριο....αυτό το κάτι που δεν φαίνεται ολοκάθαρα, αλλά μόνο το περίγραμμα του λ.χ.....ή όταν το κεντρικό θέμα της φωτογραφίας αντανακλάται από το φως!!!

Και να το μυστήριο.....

Καμιά φορά επίσης το κόντρα φως "πειράζει" λίγο τα χρώματα μας...ναι μας αρέσει!

street photography.....new tendensy or simply a leg that always existed ....:-)

Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια όλο και πιο πολλούς φωτογράφους [ερασιτέχνες και μη] να αναφέρουν ότι αυτό που τους συναρπάζει περισσότερο η street photography....η λεγόμενη "φωτογραφία του δρόμου".....για πολλούς παραμένει ακόμα άγνωστη.....η αλήθεια όμως είναι ότι η "φωτογραφία δρόμου" δεν είναι μια νέα τάση της τέχνης της φωτογραφίας αλλά ένα είδος της που υπήρχε από την ανακάλυψη της τέχνης αυτής.....μεγάλοι φωτογράφοι που ασχολήθηκαν εκτενώς με την φωτογραφία δρόμου είναι: David Solomons,  Morten Hvaal, Nick Turpin......η μεγαλύτερη συμβουλή  τους είναι "γίνε αόρατος αμέσως μετά τη  λήψη".....
The last years we see more and more photographers say that what fascinates them is "street photography".....although for more people this 'type' of photography is still unknown!!The real is that "street photography" isn't a new tendensy of photography but a kind which there is from the beginning of photographic art.....the biggest photographers who dealt with "street photography" are:  David Solomons,  Morten Hvaal, Nick Turpin.....their biggest advice is "become invisible and don't scare your models".....

Η αλήθεια είναι ότι είναι συναρπαστικό να έχεις την αγωνία της σωστής λήψης και του να είσαι αόρατος.....The truth is that is fascinating to be nervous about how to be invisible and take a good photograph.....Αλλά αρκεί μόνο λίγη υπομονή.....But the only we need is patience....!!

Μια ματιά στην ιστορία....[μέρος 1ο]

Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε γενικά στη διαδικασία δημιουργίας οπτικών εικόνων μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός, με χρήση κατάλληλων συσκευών (φωτογραφικές μηχανές). Ετυμολογικά, η λέξη φωτογραφία είναι σύνθετη και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις -φως και -γραφή.

Η φωτογραφία, πέρα από την τεχνική της διάσταση, αναγνωρίζεται ως ένα από τα ευρύτερα διαδεδομένα μέσα επικοινωνίας του 20ου αιώνα καθώς και ως μία μορφή τέχνης συγγενικής με την ζωγραφική.

Ιστορία της φωτογραφίας

Camera obscura

Αναπαράσταση ενός τύπου camera obscura.

Οι πρώτες φωτογραφίες αποτελούν ουσιαστικά απλές προβολές εικόνων πάνω σε κάποια επιφάνεια. Ως πρώτη φωτογραφική "μηχανή" μπορεί να θεωρηθεί ένα σκοτεινό δωμάτιο ή κουτί (camera obscura) που στη μία άκρη διαθέτει μια γυαλιστερή επιφάνεια και στην απέναντι άκρη μία πολύ μικρή οπή. Σε μία τέτοια κατασκευή, οι ακτίνες του φωτός διαδίδονται μέσα από την οπή και σχηματίζουν πάνω στην επιφάνεια ένα είδωλο των αντικειμένων έξω από το δωμάτιο ή κουτί.

Το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να είχε ανακαλυφθεί ήδη από τους αρχαίους Αιγυπτίους. Αργότερα, στον 11ο αιώνα, ο άραβας επιστήμονας Αλχαζέν περιγράφει το ίδιο φαινόμενο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες, αρκετοί ασχολήθηκαν με την camera obscura και το 1558 ο Giovanni della Porta είναι ίσως ο πρώτος που συνιστά τη χρήση μιας ανάλογης φορητής συσκευής στους ζωγράφους για σχεδίαση πορτραίτων και τοπίων. Λίγο νωρίτερα, στα 1550 είχε ήδη συντελεστεί μια σημαντική τροποποίηση της camera obscura και συγκεκριμένα η προσθήκη ενός κοίλου φακού στην οπή εισόδου του φωτός, από τον Girolamo Gardano. Το 1568ο Daniello Barbaro επινόησε επιπλέον ένα είδος διαφράγματος που επέτρεπε την εστίαση της εικόνας, ενώ το 1636 ο Daniel Schwenter εφεύρε ένα σύστημα πολλαπλών φακών, διαφορετικών εστιακών αποστάσεων, πρόδρομο του σημερινού ζουμ. Μπορούμε να πούμε πως η φωτογραφική μέθοδος του 16ου αιώναλειτουργεί πάνω στις ίδιες αρχές με τις σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές.

Οι μετέπειτα μεταβολές της πρωταρχικής camera obsura οδήγησαν κυρίως σε περισσότερο ελαφρές μηχανές. Παράλληλα ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την μόνιμη αποτύπωση της εικόνας σε μια φωτοευαίσθητη επιφάνεια, καθώς παρέμενε σημαντικό μειονέκτημα το γεγονός ότι η απλή camera obscura δεν μπορούσε να διατηρήσει τα είδωλα των αντικειμένων.

Χημική φωτογραφία

Η πρώτη χημική φωτογραφία που αποτυπώθηκε από τον Nicéphore Niépce, 1826. Απαιτήθηκαν συνολικά 8 ώρες έκθεσης.Τα πρώτα πειράματα πάνω σε φωτοευαίσθητα υλικά χρονολογούνται περίπου στις αρχές του 18ου αιώνα και ανήκουν στον Johan Heinrich Schulze, ο οποίος είχε πετύχει την αποτύπωση του φωτός πάνω σε ένα φωτοευαισθητοποιημένο από άλατα αργύρου χαρτί αλλά στάθηκε αδύνατη η στερέωση της εικόνας.

Αργότερα, ο Γάλλος ερευνητής Nicéphore Niépce επανέλαβε (ανεξάρτητα) την αποτύπωση μιας αρνητικής εικόνας με την ίδια όμως δυσκολία στερέωσης της στο χαρτί. Το 1826 ωστόσο, κατάφερε να αποτυπώσει απευθείας σε "θετικό" την πρώτη φωτογραφία της ιστορίας, χάρη στη χρήση ενός παραγώγου του πετρελαίου. Για την αποτύπωση της φωτογραφίας αυτής απαιτήθηκε έκθεση στο φως για διάστημα οκτώ ωρών και το θέμα της ήταν οι στέγες των παραθύρων του χωριού

Ατυχίες......

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν "εθισμένο" φωτογράφο είναι με την ευκαιρία δουλειών στο κέντρο να βγει και για photoshooting.....στο μεταξύ κάτι θα χαλάσει..ειδικά όταν πρόκειται να επισκεφτείς την οδοντίατρο σου στο μέγαρο μουσικής με σκοπό στο μεταξύ να τραβήξεις κ μερικές φωτογραφίες...[ανάμεσά τους και οι δεκάδες αφίσες της Ελευθερίας για την παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών]....όταν γυρνώντας [και αφού η οδοντίατρος έχει εντοπίσει αυτό που φοβόσουν] σε ποιάνει εκείνος ο τρομερός πονόδοντος που θυμάσαι πριν 2 εβδομάδες.....τότε ΟΛΑ τα φωτογραφικά σχέδια χάνονται και είσαι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης που πρέπει σε μια εβδομάδα ακριβώς να ξαναϋποστείς όλο αυτό το συνωστισμό στο μετρό για να κατέβεις στο μέγαρο μουσικής.....και έτσι μια εξαιρετικά άσχημη μέρα φτάνει στο τέλος της....

υγ.Περαστικά μας!

Julia Margaret Cameron

 Οι γονείς της, πατέρας αυταρχικός αξιωματικός του Βρετανικού στρατού και η μητέρα της καλλιεργημένη Γαλλίδα αριστοκράτισσα, συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του δυναμικού, αλλά ευαίσθητου χαρακτήρα της.

Παντρεύτηκε τον πολύ μεγαλύτερό της, πλούσιο και ανοιχτό άνθρωπο, Charls Cameron, ο οποίος ενθάρρυνε τις καλλιτεχνικές της τάσεις. Οι φιλολογικές βραδιές που οργάνωναν στο σπίτι τους, οι συχνές επισκέψεις ζωγράφων, ποιητών και επιστημόνων, η μελέτη λογοτεχνικών βιβλίων και η συχνή αλληλογραφία της για θέματα τέχνης, με δεκάδες σημαντικούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο, συνέτειναν για να αναπτυχθεί η δική της καλλιτεχνική δημιουργία, μέσω της φωτογραφίας.

Σε ηλικία 48 ετών, της χάρισε η κόρη της μια φωτογραφική μηχανή και αφού οργάνωσε στούντιο στο σπίτι της, φωτογράφισε με πάθος τα παιδιά της, φίλους, συγγενείς, υπηρέτες, ανθρώπους του δρόμου. Πάντοτε πορτραίτα, με φυσικό φωτισμό σε κλειστούς χώρους, ντύνοντας συνήθως τα μοντέλα της και σκηνοθετώντας σκηνές φανταστικές.

Με βαθιά πίστη στη καλλιτεχνική αξία του έργου της, δούλεψε ασταμάτητα, φροντίζοντας μάλιστα φωτογραφίες της να εκτεθούν σαν έργα τέχνης. Μόνο τον τελευταίο χρόνο της ζωής της, σε ένα ταξίδι στην Κεϋλάνη -όπου και πέθανε – φωτογράφισε σε εξωτερικούς χώρους πορτραίτα με την ίδια δύναμη και συγκίνηση.

Χωρίς αναφορές σε φωτογραφικό παρελθόν, αλλά με ένστικτο και φωτογραφική ευφυΐα, ξεπερνάει την «ταυτότητα» των προσώπων της, βλέποντας και αποτυπώνοντας αυτό που η ίδια θέλει, πετυχαίνει την μεταμόρφωσή τους και την αιώρηση τους μέσα στο χρόνο.

" Μετά από τόσα χρόνια που έζησα   κοντά σε                                                                         δημιουργούς,  μπορώ επιτέλους να   δημιουργήσω κι εγώ."

photography on 50s...

Βρισκόμαστε στο ΄50....πουά φορέματα,ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες,οι πρώτες φωτογραφίσεις με μαγιό,λίγο μετά τον πόλεμο...όλα παίρνουν μια άλλη διάσταση...είναι ο καιρός να αλλάξουν κάποια πράγματα...

εποχή "επανάστασης"....ασπρόμαυρες φωτογραφίες [και ποιον δε γοητεύουν?] με κυρίες πραγματικές "ντίβες"....

Εντυπωσιακά φορέματα όλο κομψότητα!!λιτά μακιγιαρισμένες με κλασσικούς κότσους ή επίσης λιτά χτενίσματα!

Μεγάλα γυναικεία περιοδικά που υπάρχουν μέχρι σήμερα [λ.χ. η vogue] φωτογραφίζουν τις 'ντίβες'...

κορίτσια στην άμμο?!

Η ασπρόμαυρη φωτογραφία πάντα με γοήτευε και πάντα θα με γοητεύει....νομίζω πως είναι ο καλύτερος τρόπος  να περιγράψουμε την δεκαετία του ΄50...ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούμε το ασπρόμαυρο για να δώσουμε στις φωτογραφίες μας κάτι από μια άλλη εποχή!!Όπως και να 'χει πάντα οι περισσότερες φωτογραφίες μου θα είναι ασπρόμαυρες!!

Η ιστορία της canon

Η Canon ήταν μια εταιρία με διάφορους τομείς ενασχόλησης όπως οι τηλεπικοινωνίες, η επεξεργασία πληροφοριών και φυσικά η φωτογραφία. Όλα, όμως, άρχισαν με ένα προϊόν που ονομαζόταν 'Kwanon'. Η 'Kwanon' ήταν η πρώτη μηχανή 35 mm που παρασκευάστηκε στην Ιαπωνία και είχε φακούς μάρκας iKasyapai

Η 'Kwanon' πρωτοδιαφημίστηκε στο τεύχος Ιουνίου 1934 του περιοδικού Asahi Camera, που ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τα κορυφαία ιαπωνικά περιοδικά φωτογραφίας. Η διαφήμιση έγραφε: Το «Ι class»  υποβρύχιο και το αεροπλάνο παρουσιάζονταν από την Ιαπωνία σαν κορυφαία δείγματα της πολεμικής βιομηχανίας της χώρας. Έτσι, η Canon συνέδεσε την πρώτη φωτογραφική μηχανή 35 mm της Ιαπωνίας με άλλα κορυφαία παραδείγματα τεχνολογικής ισχύος της χώρας.


Εκείνη την εποχή η ιαπωνική φωτογραφική βιομηχανία ήταν αρκετά πίσω σε σχέση με την αντίστοιχη γερμανική που οδηγούσε τις εξελίξεις. Οι ιάπωνες κατασκευαστές προσπαθούσαν να μιμηθούν φωτογραφικές μηχανές όπως η Leica και η  Contax. Τα ιαπωνικά μοντέλα παρέμεναν πρωτόγονα σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους και ο μόνος τομέας που μπορούσαν να τους ανταγωνιστούν ήταν η τιμή. Η Leica ήταν απρόσιτη για τις μάζες. Για παράδειγμα, το χαμηλότερο μοντέλο της Leica (50mm f/3.5 lens) κόστιζε 420 γιέν και το κορυφαίο ιαπωνικό μοντέλο κόστιζε 49 γιέν τη στιγμή που ο αρχικός μισθός υπαλλήλου τραπέζης ήταν 70 γιέν.




Η Canon προσπάθησε να ανταποκριθεί ανεβάζοντας την ποιότητα των μηχανών της και οργάνωσε ειδικό εργαστήριο το οποίο χρησιμοποιώντας ως μοντέλα αυτά των ανταγωνιστικών εταιρειών κατάφερε να αποκτήσει την απαραίτητη τεχνογνωσία που οδήγησε στην πρώτη 35 mm μηχανή της Ιαπωνίας, αεροπλάνο, η φωτογραφική μηχανή Kwanon. 
Οι ιάπωνες ερευνητές βρήκαν θρησκευτική συσχέτιση στα επιτεύγματά τους εξ’ ου και το όνομα Kwanon που αναφέρεται στην βουδιστική θεότητα του ελέους.

 Τον επόμενο χρόνο (1935) η εταιρεία αποφάσισε να αλλάξει το λογότυπο της σε κάτι που να αντιπροσωπεύει τον σκοπό της για δημιουργία μοντέρνων, υψηλής ποιότητας φωτογραφικών μηχανών. Έτσι το Kwanon άλλαξε στο γνωστό Canon που στα λατινικά σημαίνει ακρίβεια. 

Σήμερα η Canon μπορεί να υπερηφανεύεται για μια σειρά πετυχημένων προϊόντων από τις autofocus 35mm SLR μέχρι τις compact. Από την πρώτη Kwanon μέχρι σήμερα η εταιρεία έχει διαθέσει 90 εκατομμύρια μηχανές παγκοσμίως τόσο για επαγγελματική όσο και για ερασιτεχνική χρήση.





πηγη: DPGR

first post/photography and me....

Η φωτογραφία είναι κάτι σαν εθισμός...Όταν πιάνεις για πρώτη φορά φωτογραφική στα χέρια σου,είναι απλά για να τραβήξεις τους δικούς σου...Η δεύτερη φορά[αν το έχεις στο DNA σου]παίρνει άλλη διάσταση!!!

Καλώς ήρθατε στον δικό μου φωτογραφικό κόσμο!

how can you win a canon...

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ" ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΕΝΑΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ!ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ?"CLIK ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.....
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝ.....




ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ??